Pages

Thursday 26 January 2012

ఒక్కసారి

ఒక్కసారి

కురుల చీకటి కమ్ముకున్న నీ జాబిలీ మోమును . . . . . . . . . . .
                                                                                       చూడనీ ఓసారి.

గులాబీ రేకులు విడివడి జంటగా చేరినట్లున్న ఆ ఆధారాలను . . . 
                                                                                    అలరించనీ ఓసారి.

కొలనులో మిలమిలలాడే మీనంలా ఉన్న ఆ నయనాలను 
సిగ్గుతో ఎర్రబడిన ఆ అద్దాల చెక్కిళ్ళను . . . . .  . . . . . . . . . . . . . .
                                                                                           కననీ ఓసారి.

ఫాలభాగంపై పరుచుకున్న ముంగురులనూ 
మదిలోని ప్రేమ వెలిగి కాంతులీను కనులనూ . . . . . . . . . . . . . .
                                                                                         కాంచని ఓసారి.       

సిగ్గుల మొగ్గవై అడుగులు తడబడుతుంటే నర్తిన్చేలా ఉన్న నీ నడకను 
ఎదురుచూపులు దాచుకుంటూ దొరికిపొఇన నీ తడబాటును . . . . .
                                                                                          చూడనీ ఓసారి. 

కోటి వీణలు మీటినట్లున్న నీ పలుకు కనకపు కంఠాన్ని దాటి రావటం . . . . .
                                                                                             విననీ ఓసారి.   

కోమలమైన నీ హృదయం నుండి జారిన ప్రతి అమృతపు చినుకులలో . . . . .
                                                                                        తడవనీ ప్రతిసారి.


(మల్లెపందిరి మాసపత్రిక మే నెల సంచికలో ప్రచురితం)

Sunday 22 January 2012

ఎలా చెప్పను







   ఎలా చెప్పను?

    అందమైన  భావాలన్నీ మదిని, 
    ఆలింగనం చేసుకున్నాయని, 
    ఎంత  దాచినా వదనం  పై విరులలా, 
    విచ్చుకుంటున్నాయని....ఎలా చెప్పను?

    చిరు కదలికకే కాలిఅందియ  
    నా ఉనికి  తెలియచేస్తుందని 
    వెనుక ఉన్న వాలుజడ  
    వీపుపై  దరువు వేస్తుందని....ఎలా చెప్పను?


    పొగ మంచులో ఎగసిపడే వలపు వేడిమి 
    ఎద లోపల ఘనీభవిస్తుందని 
    మధుర స్వప్నాల మూట విప్పితే 
    నిదుర చెడకొట్టి  ఎగిరిపోతున్నాయని...ఎలా చెప్పను?  


    వెన్నెల వెండి పాత్రలో నీ చెలిమి 
    వెన్నముద్దలా మురిపిస్తుందని 
    పూల రెక్కల స్పర్సలా తేనేచుక్కల రుచిలా 
    నీ ప్రేమ పులకింతలు పెడుతుందని.... ఎలా చెప్పను? 


    లోతుకు పాతుకుపోయే నీ చూపులకు 
    హృదయ ఫలకంపై  నీచిత్రమే  ఉందని.
    ను కలిసే ఈ క్షణం కోసం 
    మనసు మయూరమై నర్తిస్తుందని.... ఎలా చెప్పను? 


    గాలివాటుని... తేనే   ఊటని  
    ఆస్వాదించే మిళిందానికి  
    స్నేహ బాటని... వలపు తోటని చేరమని.... ఎలా పిలువను? 

    మదికీ... మస్తిష్కానికీ సామ్యం కుదరక
    వేదనకు... రోదనకు పొంతన లేదని.... నిన్నెలా మరువను?
     
    


మార్పు

ఆకృతి కోల్పోయిన నా మనస్సును కుదించి కుట్టేసుకున్నా
                                              ఎంత కంఫర్ట్ గా  ఉందొ.

అస్తిత్వం కోల్పోఇన  నా తలపులను వేటాడి భంధించాను 
                                                   ఎంత కరెక్టగా ఉందొ.

అలమటించే నా మదిని వేదననుండి వేరుచేసాను.
                                                  ఎంత హాపీ గా ఉందొ. 

అగోచరమైన అభిమానాలను వెతకటం మానేసాను.
                                              ఎంత డైలూట్ గా ఉందొ.   

నన్ను నేను చంపేసుకుని పోస్ట్మార్టం చేసుకున్నా.  
కొన్ని కొత్త కణాలను చేర్చుకుని నేనున్న ఊహల సౌధాన్ని పునాదులతో పీకిపారేస్తున్నా.   
అచ్చోట కొత్త సమాధి కట్టుకుని దానిపై రారాజులా కూర్చున్నా.
కొత్త తలపులతో ద్రోహపు తిమిరాన్ని చీల్చి స్నేహపు సమరాన్ని సాగిస్తున్నా.  
                                              ఎంత డైనమిక్ గా ఉందొ.           


Saturday 21 January 2012

మరీచిక


మరీచిక

ఎక్కడో చూసిన జ్ఞాపకం
ఎప్పుడో కలసిన వైనం

తలపుల  తలుపు తెరిస్తే  నీవే ప్రత్యక్షం 
గతం గనులు తవ్వితే నీవే నిధిలా నిక్షిప్తం

గుండె లోతుల్లో నీ తలపు మధురిమ 
హృదయ తంత్రుల్లో నీ వలపు సరిగమ                                                                                    

నా ఊహల్లో విహరిస్తున్తావు
నా ఊపిరిలో సంచరిస్తుంటావు 

తలపుల తలుపు తడతావు
గుండె గుడిగంటలు కోడతావు

చేలికాడనే అంటావు చెంత చేరవు
జతకాడనే అంటావు జాడ చూపవు

మరిచిపోఇనవే  గుర్తు చేస్తావు
మరుగున పడినవి చర్చిస్తావు

విలుకానిలా వేటాడతావు    
చేలికానిలా మాటాడతావు

ఎదలోనే ఉన్నాను వెతుకు అన్నావు 
మదిలోనే ఉన్నాను బ్రతుకు అన్నావు

పగలంతా నా అడుగులకు తడబాటువై
రేయంతా నా పలవరింతల అలవాటువై

దోసిట్లో నీళ్ళలా జారిపోతావు
వాకిట్లో నీడలా పారిపోతావు

కోకిలా అన్నావా   అనే ఉంటావు
కోవెలలో వున్నావా వుండే ఉంటావు 

వీడని నా పెదవినీ ముడివడిన నా భ్రుకుటినీ 
కరువడిన నా భాషనీ మరుగడిన నా ధ్యాసనీ పరిహసిస్తావు 

జ్ఞాపకాల దొంతరలు కదులుతున్నై   
కొన్ని కలలా కొన్ని కన్నీళ్ళలా 

ఎద సోదలలో సన్నని మెలిక
మది కధలలో చీకటి కదలిక

తెలిసింది.  
             నీవు గత జన్మ స్మృతివి
             నీవు మరుజన్మకు శ్రుతివి 
             ఈ జన్మకు మదినిండిన "మరీచికవి".
         
(ఆంధ్రభూమి సచిత్ర మాసపత్రిక జూలై  2011 )
   





      

Monday 16 January 2012

గ్రంధం

గ్రంధం


నువ్వు పల్లవి కాదు పాడుకునేందుకు.
            పద్యానివీ కాదు వల్లే వేసేందుకు.
            ధనానివి కాదు దాచుకునేందుకు.
            శ్రమవి కాదు దోచుకునేందుకు.
            గతానివి కాదు తవ్వుకునేందుకు.
            జతగానివి కావు నవ్వుకునేందుకు.
            ఆభరనానివి కావు అలంకరించేందుకు.
            ఆకర్ష్హనవి కావు    అలరించేందుకు.
            శంఖానివి కావు పూరించేందుకు.
            బింకానివి కావు ఊరిన్చెన్దుకు.
            పనివి కావు పంచుకునేందుకు.
            ధ్వనివి కావు వినిపించేందుకు.
 నువ్వు గ్రంధానివి అందుకే ప్రజకి అంకితం ఇస్తున్నా.
             పదిమందికీ దారి చూపగలవని ఆశిస్తున్నా.

(నవ్య వారపత్రిక 12.10 .2011 )